ـ1ـ عن أمّ سَلَمَة رَضِىَ اللّهُ عَنْها قالت: ]كَانَ رسولُ اللّهِ إذَا
خرَجَ مِنْ بَيْتِهِ قالَ: بِسْمِ اللّهِ توَكَّلْتُ عَلى اللّهِ.
اللَّهُمَّ إنَّا نَعُوذُ بِكَ مِنْ أنْ نَذِلَّ، أوْ نَضِلَّ، أوْ
نُظْلَمَ، أوْ نَجْهَلَ، أوْ يُجْهَلَ عَلَيْنَا[. أخرجه أصحاب السنن، وهذا
لفظ الترمذى وهو آخر حديث من المجتبى للنسائى .
1. (1828)-
Ümmü Seleme (radıyallâhu anhâ) anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalâtu
vesselâm) evinden çıktığı zaman şu duayı okurdu: "Allah'ın adıyla
Allah'a tevekkül ettim. Allahım! zillete düşmekten, dalâlete düşmekten,
zulme uğramaktan, cahillikten, hakkımızda cehâlete düşülmüş olmasından
sana sığınırız". [Tirmizî, Daavât 35, (3423); Ebû Dâvud, Edeb 112,
(5094); Nesâî İstiâze 30, (8,268); İbnu Mâce, Dua 18, (3884).]
ـ2ـ وعن أنس رَضِىَ اللّهُ عَنْهُ قال: ]قالَ رسولُ اللّهِ : مَنْ قالَ
إذَا خَرَجَ مِنْ بَيتِهِ بِسْمِ اللّهِ تَوَكَّلْتُ عَلى اللّهِ، وََ
حَوْلَ وََ قُوَّةَ إَّ بِاللّهِ، يُقَالُ لَهُ: حَسْبُكَ هُدِيتَ وَكُفيتَ
ووُقِيتَ وَتَنَحَّى عَنْهُ الشَّيْطَانُ[. أخرجه أبو داود والترمذى، وهذا
لفظه .
2. (1829)-
Hz. Enes (radıyallâhu anh) anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalâtu
vesselâm) buyurdular ki: "Evinden çıkınca kim: "Allah'ın adıyla, Allah'a
tevekkül ettim, güç kuvvet Allah'tandır" derse kendisine: "İşine bak,
sana hidâyet verildi, kifâyet edildi ve korundun da" denir, ondan şeytan
yüz çevirir". [Tirmizî, Daavât 34, (3422); Ebû Dâvud, Edeb 112, (5095);
Nesâî, İstiâze (8,268).]
ـ3ـ وعن أبى مالك ا‘شعرى رَضِىَ اللّهُ عَنْهُ قال: ]قال رَسُولُ اللّهِ :
إذا وَلَجَ الرَّجُلُ إلى بَيْتِهِ فَلْيَقُلْ اللَّهُمَّ إنِّى أسْألُكَ
خَيْرَ المُوْلِجِ، وَخَيْرَ المَخْرَحِ. بِسْمِ اللّهِ
وَلَجْنَا، وَبِسْمِ اللّهِ خَرَجْنَا، وَعَلى اللّهِ رَبِّنَا
تَوَكَّلْنَا، ثُمَّ ليُسَلِّمْ عَلى أهْلِهِ[. أخرجه أبو داود .
3. (1830)-
Ebû Mâlik el-Eş'arî (radıyallâhu anh) anlatıyor: "Resûlullah
(aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki: "Kişi evine girince şu duayı
okusun: "Allahım! Senden hayırlı girişler, hayırlı çıkışlar istiyorum.
Allah'ın adıyla girdik, Allah'ın adıyla çıktık, Rabbimiz Allah'a
tevekkül ettik". Bu duayı okuduktan sonra ailesine selam versin". [Ebû
Dâvud, Edeb, 112, (5096).]
|