MÜSLÜMANLAR ARASI HUKUK

قال الله تعالى : { وَمَنْ يُعَظِّمْ حُرُمَاتِ اللهِ فَهُوَ خَيْرٌ لَهُ عِنْدَ رَبِّهِ. [

“... Her kim Allah’ın emir ve yasaklarına saygı gösterirse bu Rabbinin katında kendisi için daha hayırlıdır.” (22 Hacc 30)

قال الله تعالى : { وَمَنْ يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللهِ فَإنهَا مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ. [

“. Kim Allah’ın emirlerini veya ibadet için koyduğu dini semboler ve simgelere( müzdelife, arafat, mina v.s...) uyup saygı gösterirse veya hac için kesilecek kurbanlık hayvana iyi bakarsa şüphe yok ki bu inananların kalblerinde bulunan Allah’a karşı duydukları sorumluluk bilincindedir.” (22 Hacc 32)

قال الله تعالى : { وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِينَ . [

 “... Mü’minlere kol kanat ger, alçak gönüllü ol onları koru.” (15 Hicr 88)

قال الله تعالى : { مَنْ قَتَلَ نَفْسًا بِغَيْرِ نَفْسٍ اَوْ فَسَادٍ فِى الأرض فَكأنما قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعًا وَمَنْ اَحْيَاهَا فَكأنما أحيا النَّاسَ جَمِيعًا. [

“... Kim bir cana, daha evvel öldürülen bir kişi karşılığında, veya yeryüzünde fesat ve bozgunculuk çıkarmaya karşılık olmaksızın haksızca öldürürse bütün insanları öldürmüş gibi olur. Kim de bir kişinin hayatını kurtarırsa bütün insanların hayatını kurtarmış gibi olur.” (5 Maide 32)

224- قال : قال رسولُ الله صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم  : اَلْمُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِ كَالْبُنْيَان يَشُدُّ بَعْضُهُ بَعْضًا. وشبك بين أصابعه.

224: Ebu Musa el-Eş’ari (Allah Ondan razı olsun)’den bildirildiğine göre Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu: “Bir mü’minin mü’mine karşı durumu (yardımı)parçaları birbirine sımsıkı kenetlenmiş binanın taş ve tuğlaları gibidir.” Peygamberimiz bunu açıklamak için iki elinin parmaklarını birbirine geçirdi. (Buhari, Salat 88, Müslim, Birr 65)

225- عَنْ اَبِى مُوسَى رَضِيَ اللَّه  قال : قال رسولُ الله صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم  : مَنْ مَرَّ فِي شَيْءٍ مِنْ مَسَاجِدِنَا , أَوْ أَسْوَاقِنَا وَمَعَهُ نَبْلٌ فَلْيُمْسِكْ، اَوْ لِيَقْبِضْ عَلَى نِصَالِهَا بِكَفِّهِ أن يُصِيبَ اَحَدًا مِنَ الْمُسْلِمِينَ مِنْهَا بِشَىْءٍ

225: Ebu Musa (Allah Ondan razı olsun)’den bize aktarıldığına göre Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu: “Kimin beraberinde ok varsa mescidlerimize ve çarşılarımıza uğrayacaksa müslümanlardan birine zarar gelmemesi için okunun ucunun demirlerini eliyle tutsun.” (Buhari, Salat 60, Müslim, Birr 120)

226- عَنِ النُّعمان بْنَ بَشِيرٍ رضي الله عنهما يَقُولُ : قال رسولُ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم  : مَثَلُ الْمُؤْمِنِينَ فِي تَوَادِّهِمْ وَتَرَاحُمِهِمْ وَتَعَاطُفِهِمْ , مَثَلُ الْجَسَدِ، إذا اشْتَكَى مِنْهُ عُضْوٌ تَدَاعَى لَهُ سَائِرُ الْجَسَدِ بِالسَّهَرِ وَالْحُمَّى .

226: Numan ibni Beşir (Allah Onlardan razı olsun)’den rivayet edildiğine göre Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu: “Mü’minler birbirlerini sevmekte, birbirlerine acımakta ve birbirlerini korumakta bir vücuda benzerler. Vücudun bir uzvu hasta olduğu zaman diğer uzuvlar da bu sebeble uykusuz ve ateş içerisinde kalırlar.” (Buhari, Edeb 27, Müslim, Birr 66)

227- عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّه  قال : قَبَّلَ رَسُولُ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم  الْحَسَنَ بْنَ عَلِيٍّ, وَعِنْدَهُ الأقْرَعُ بْنُ حَابِسٍ فَقال الأقْرَعُ : إن لِي عَشَرَةً مِنَ الْوَلَدِ مَا قَبَّلْتُ مِنْهُمْ أَحَدًا فَنَظَرَ إِلَيْهِ رَسُولُ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم  ثُمَّ قال : مَنْ لاَ يَرْحَمُ لاَ يُرْحَمُ .

227: Ebu Hüreyre (Allah Ondan razı olsun) şöyle demiştir: Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) torunu Hasan’ı öpmüştü. O sırada Akra ibni Habis, peygamberimizin yanında bulunuyordu. Akra: Benim on tane çocuğum var onlardan hiç birini öpmedim, dedi. Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) de bu adama hayretle bakıp: “Merhamet etmeyen kimseye merhamet olunmaz,” buyurdular. (Buhari, Edeb 18, Müslim, Fezail 65)

228- عَنْ عَائِشَةَ رضي اللهُ عَنْهَا قالت : قَدِمَ نَاسٌ مِنَ الأعْرَابِ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم  فَقالوا : أَتُقَبِّلُونَ صِبْيَانكُمْ؟ فَقال : نَعَمْ , فَقالوا : لَكِنَّا وَاللهِ مَا نُقَبِّلُ , فَقال رَسُولُ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم  : اَوَ أملك إن كان اللَّهُ نَزَعَ مِنْ قُلُوبِكُمُ الرَّحْمَةَ!.

228: Aişe (Allah Ondan razı olsun) şöyle demiştir: Çölde yaşayan bazıları Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem)’in yanına geldiler ve : Siz çocuklarınızı öpüyor musunuz? diye sordular. Peygamberimiz (sallallahu aleyhi vesellem): Evet, buyurdu. Onlar: Fakat biz Allah’a yemin ederiz ki onları öpmüyoruz, dediler. Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem): “Allah kalplerinizden merhameti çekip aldıysa ben ne yapayım, buyurdu. (Buhari, edeb 18, Müslim, Fezail 164)

229- عَنْ جَرِيرِ بْنِ عَبْدِ اللهِ رَضِيَ اللَّه  قال : قال رسولُ الله صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم  : مَنْ لاَ يَرْحَمِ النَّاسَ لاَ يَرْحَمْهُ اللهُ.

229: Cerir ibni Abdullah (Allah Ondan razı olsun)’den bize aktarıldığına göre Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu. “İnsanlara merhamet etmeyen kimseye Allah’da merhamet etmez.” (Buhari, Edeb 18, Müslim, Fezail 66)

230- عَنْ أبي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّه  أن النبي صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم  قال : إذا صَلَّى أَحَدُكُمُ لِلنَّاسِ فَلْيُخَفِّفْ , فَإن فِيهِمُ الضَّعِيفَ وَالسَّقِيمَ وَالْكَبِيرَ ، وَإذا صَلَّى اَحَدُكُمْ لِنَفْسِهِ فَلْيُطَوِّلْ مَا شَاءَ . وفي رواية : و ذا الحاجة .

230: Ebu Hüreyre (Allah Ondan razı olsun)’den rivayet edildiğine göre Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu: “Sizden biriniz insanlara namaz kıldırdığı zaman hafif tutsun(acele kıldırsın), çünkü cemaat arasında zayıf, hasta ve yaşlılar vardır. Herhangi biriniz kendi başına namaz kıldığında ise dilediği kadar uzatsın. Başka bir rivayette : iş güç sahbi olanı vardır.” (Buhari, İlim 28)

231- عَنْ عَائِشَةَ رضي اللهُ عَنْهَا قالت : إن كان رَسُولَ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم  لَيَدَعُ الْعَمَلَ , وَهُوَ يُحِبُّ أن يَعْمَلَ بِهِ , خَشْيَةَ أن يَعْمَلَ بِهِ النَّاسُ فَيُفْرَضَ عَلَيْهِمْ

231: Aişe (Allah Ondan razı olsun) şöyle demiştir: Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) bir işi yapmayı çok istediği halde onu toplumda yapar ve neticede üzerlerine farz kılınır diye korktuğu için o işi bıraktığı olurdu. (Buhari, teheccüd 5, Müslim Müsafirin 77)

232- عَنْ عَائِشَةَ رضي اللهُ عَنْهَا قالتْ : نَهَاهُمُ النَّبِىُّ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم  عَنِ الْوِصَالِ رَحْمَةً لَهُمْ، فَقالوا : فَإنكَ تُوَاصِلُ؟. قال : إنى لَسْتُ كَهَيْئَتِكُمْ , إني أبيتُ يُطْعِمُنِي رَبِّى يَسْقِينِى.

232: Aişe (Allah Ondan razı olsun) şöyle demiştir: Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) kendilerine acıdığı için sahabilerin iftar etmeksizin arka arkaya oruç tutmalarını yasakladı. Onlar da : Fakat sen iftar etmeden oruç tutuyorsun, dediler. Bunun üzerine Aişe (Allah Ondan razı olsun) şöyle demiştir: Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem):

“Ben sizin gibi değilim çünkü Rabbim beni yedirmiş ve içirmiş vaziyette geceliyorum”, buyurdular. (Buhari, Savm 20, Müslim, Sıyam 55)

233- وَعَنْ اَبِى قَتَادَةَ رَضِيَ اللَّه  قال : قال رسولُ الله صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم  : إنى لآََقُومُ اِلَى الصَّلاَةِ ، وَاُرِيدُ أن اُطَوِّلُ فِيهَ  فَاَسْمَعُ بُكَاءَ الصَّبِىِّ، فَاَتَجَوَّزُ فِى صَلاَتِى كَرَاهِيةَ أن اَشُقَّ عَلَى اُمّهِ.

233: Ebu Katade Haris ibni Rıb’î (Allah Ondan razı olsun)’den bildirildiğine göre Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu: “Ben uzatmayı arzu ederek namaza dururum da bir çocuğun ağlamasını işitir annesini üzmeyeyim diye namazımı kısa keserim.” (Buhari, Ezan 61)

234- عَنْ جُنْدَبِ بْنِ عَبْدَ اللهِ رَضِيَ اللَّه  قال : قال رسولُ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم  : مَنْ صَلَّى صَلاَةَ الصُّبْحِ فَهُوَ فِي ذِمَّةِ اللَّهِ , فَلاَ يَطْلُبَنَّكُمُ اللَّهُ مِنْ ذِمَّتِهِ بِشَيْءٍ , فَإنهُ مَنْ يَطْلُبْهُ مِنْ ذِمَّتِهِ بِشَيْءٍ يُدْرِكْهُ ثُمَّ يَكُبَّهُ عَلَى وَجْهِهِ فِي نَارِ جَهَنَّمَ .

234: Cündüb ibni Abdullah (Allah Ondan razı olsun)’den rivayet edildiğine göre Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu: “Sabah namazını kılan kimse Allah’ın himayesindedir. Allah kendi himayesine girerken yapılan sözleşme gereğince sizi hesaba çekmesin. Çünkü o ahdini bozan bir kişiyi ahdini bozduğu şeyden dolayı hesaba çekip yakalamak isterse onu hemen yakalayıp yüzüstü cehenneme atar.” (Müslim, Mesacid 262)

235- عَنِ بْنَ عُمَرَ رَضِي الله عَنْهُمَا أن رَسُولَ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم  قال : الْمُسْلِمُ أَخُو الْمُسْلِمِ لاَ يَظْلِمُهُ وَلاَ يُسْلِمُهُ , وَمَنْ كان فِي حَاجَةِ أخيهِ , كان اللَّهُ فِي حَاجَتِهِ , وَمَنْ فَرَّجَ عَنْ مُسْلِمٍ كُرْبَةً , فَرَّجَ اللَّهُ عَنْهُ كُرْبَةً مِنْ كُرب يَوْمِ الْقِيَامَةِ, وَمَنْ سَتَرَ مُسْلِمًا, سَتَرَهُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ .

235: Abdullah İbni Ömer (Allah Onlardan razı olsun)’den rivayet edildiğine göre Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu:

“Müslüman müslümanın kardeşidir. Ona zulmetmez, müslüman, müslümanınýbaşı‏na gelen musîbette terk etmez. Müslüman kardeşinin ihtiyacını gideren kimsenin Allah’ta ihtiyacını giderir. Kim bir müslümandan bir sıkıntıyı giderirse Allah’ta onun kıyamet günündeki sıkıntılarından birini giderir. Kim de bir müslümanın ayıp ve kusurunu örterse Allah’ta kıyamet günü o kimsenin ayıp ve kusurunu örter.” (Buhari Mezalim 3, Müslim, Birr 58)

236- عَنْ أبي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّه  قال : قال رسولُ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم  : الْمُسْلِمُ أَخُو الْمُسْلِمِ , لاَ يَخُونُهُ وَلاَ يَكْذِبُهُ وَلاَ يَخْذُلُهُ , كُلُّ الْمُسْلِمِ عَلَى الْمُسْلِمِ حَرَامٌ عِرْضُهُ, وَمَالُهُ , وَدَمُهُ , التَّقْوَى هَا هُنَا, بِحَسْبِ أمرئٍ مِنَ الشَّرِّ أن يَحْقِرَ أخاهُ الْمُسْلِمَ .

236: Ebu Hüreyre (Allah Ondan razı olsun)’den aktarıldığına göre Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu:

“Müslüman müslümanın kardeşidir, ona ihanet etmez, ona yalan söylemez, onu utandırmaz. Her müslümanın diğer müslümana ırzı, malı ve kanı haramdır. Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) kalbini göstererek, takva işte buradadır, dedi. Bir müslümanın müslüman kardeşini hor ve hakir görmesi ona kötülük olarak yeter.” (Tirmizi , Birr 18)

237- وَعَنْهُ قال : قال رسولُ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم  :لاَ تَحَاسَدُوا , وَلاَ تَنَاجَشُوا , وَلاَ تَبَاغَضُوا , وَلاَ تَدَابَرُوا , وَلاَ يَبِعْ بَعْضُكُمْ عَلَى بَيْعِ بَعْضٍ, وَكُونُوا عِبَادَ اللَّهِ إِخْوَانا , الْمُسْلِمُ أَخُو الْمُسْلِمِ , لاَ يَظْلِمُهُ , وَلاَ يَخْذُلُهُ , وَلاَ يَحْقِرُهُ , التَّقْوَى هَاهُنَا, - وَيُشِيرُ إِلَى صَدْرِهِ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ- بِحَسْبِ أمرئٍ مِنَ الشَّرِّ , أن يَحْقِرَ أخاهُ الْمُسْلِمَ , كُلُّ الْمُسْلِمِ عَلَى الْمُسْلِمِ , حَرَامٌ دَمُهُ , وَمَالُهُ , وَعِرْضُهُ .

237: Ebu Hüreyre (Allah Ondan razı olsun)’den rivayet edildiğine göre Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu:

“Birbirinize hased etmeyiniz, almayacağınız bir malın fiyatını artırmak suretiyle birbirinizi aldatmayınız. Birbirinize kin ve nefret besleyip dargın durmayınız, birbirinizden yüz çevirmeyiniz, Bir kısmınız bir kısmınızın satışı üzerine satış yapmasın. Ey Allah’ın kulları kardeş olunuz.

Müslüman müslümanın kardeşidir, ona zulüm ve haksızlık etmez, onu yardımsız bırakmaz, onu küçük görmez.Peygamberimiz üç defa göğsüne vurarak:takva işte buradadır, dedi. Bir müslümanın müslüman kardeşini hor ve hakir görmesi ona kötülük olarak yeter. Her müslümanın diğer müslümana ırzı,malı ve kanı haramdır.” (Müslim, Birr 18)

238- عَنْ أنس رَضِيَ اللَّه  عَنِ النَّبِىِّ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم  قال : لاَ يُؤْمِنُ اَحَدُكُمْ حَتَّى يُحِبَّ لأخيهِ مَا يُحِبُّ لِنَفْسِهِ.

238: Enes (Allah Ondan razı olsun)’den rivayet edildiğine göre Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu: “Sizden biriniz kendisi için sevip arzu ettiği şeyi din kardeşi için de sevip arzu etmedikçe gerçek anlamda iman etmiş olamaz.” (Buhari, İman 7, Müslim, İman 71)

239- وَعَنْهُ قال : قال رسولُ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم  : انصُرْ أخاكَ , ظَالِمًا أَوْ مَظْلُوماً. فَقال رَجُلٌ: يَا رَسُولَ اللهِ ، أنصُرُهُ إذا كان مَظْلُومًا , اَرَاَيْتَ إن كان ظَالِمًا كَيْفَ أنصُرهُ؟ قال : تحْجُزُوهُ –اَوْ تَمْنَعُهُ- مِنَ الظُّلْمِ ، فَإن ذلِكَ نَصْرُهُ.

239: Enes (Allah Ondan razı olsun)’den rivayet edildiğine göre Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu: “Din kardeşin zalim de olsa mazlum da olsa ona yardım et.” Bir adam: Ya Rasulallah kardeşim mazlumsa ona yardım edeyim ama zalimse ona nasıl yardım edebilirim söyler misiniz? Peygamberimiz (sallallahu aleyhi vesellem)’de: “Zalimi zulüm yapmaktan alıkorsun, zulmüne engel olursun, işte bu ona yardım etmektir.” buyurdu. (Buhari, Mezalim 4)

240- عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّه  قال :أن رَسُولَ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم  قال : حَقُّ الْمُسْلِمِ عَلَى الْمُسْلِمِ خَمْسٌ : رَدُّ السَّلاَمِ , وَعِيَادَةُ الْمَرِيضِ , وَاتِّبَاعُ الْجَنَائِزِ , وَإِجَابَةُ الدَّعْوَةِ, وَتَشْمِيتُ الْعَاطِسِ.

وَفِى رِوَايَةٍ لِمُسْلِمٍ: حَقُّ الْمُسْلِمِ عَلَى الْمُسْلِمِ سِتٌّ : إذا لَقِيتَهُ فَسَلِّمْ عَلَيْهِ , وَإذا دَعَاكَ فَأَجِبْهُ, وَإذا اسْتَنْصَحَكَ فَانصَحْ لَهُ, وَإذا عَطَسَ فَحَمِدَ اللَّهَ فَسَمِّتْهُ, وَإذا مَرِضَ فَعُدْهُ , وَإذا مَاتَ فَاتَّبِعْهُ .

240: Ebu Hüreyre (Allah Ondan razı olsun)’den rivayet edildiğine göre Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu: “Müslümanın müslüman üzerindeki hakkı beştir: Selam almak, hastayı ziyaret etmek, cenazeye iştirak etmek, davete icabet etmek, aksıran kimseye yerhamukallah demek.” (Buhari, cenaiz 2)

Müslim’in başka bir rivayeti şöyledir: “Müslümanın müslüman üzerindeki hakkı altıdır. Karşılaştığın zaman ona selam ver, seni davet ederse davetine git, nasihat isterse nasihat et, aksırır da Allah’a hamdederse yerhamukallah de, hastalandığında onu ziyaret et, vefatında cenazesinin ardından git.” (Müslim, Selam 5)

241- عَنِ الْبَرَاءِ بْنِ عَازِبٍ رضي اللهُ عَنْهُمَا قال : أمرنَا رَسُولُ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم  بِسَبْعٍ, وَنَهَانا عَنْ سَبْعٍ : أمرنَا بِعِيَادَةِ الْمَرِيضِ , وَاتِّبَاعِ الْجَنَازَةِ , وَتَشْمِيتِ الْعَاطِسِ, وَإِبْرَارِ الْقَسَمِ أَوِ الْمُقْسِمِ, وَنَصْرِ الْمَظْلُومِ , وَإِجَابَةِ الدَّاعِي, وَإِفْشَاءِ السَّلاَمِ, وَنَهَانا عَنْ خَوَاتِيمَ أَوْ عَنْ تَخَتُّمٍ بِالذَّهَبِ , وَعَنْ شُرْبٍ بِالْفِضَّةِ , وَعَنِ الْمَيَاثِرِ الْحُمْرِ , وَعَنِ الْقَسِّيِّ , وَعَنْ لُبْسِ الْحَرِيرِ وَالاسْتَبْرَقِ, وَالدِّيبَاجِ .

وَفِى رِوَايَةٍ: وَإنشَادِ الضَّالَّةِ فِى السَّبْعِ ألاوَلِ.

241: Ebu Umara Bera ibni Azib (Allah Onlardan razı olsun) şöyle demiştir: Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) bize yedi şeyi emretti, yedi şeyi de yasakladı.

Emrettikleri: 1- Hastayı ziyaret etmek, 2- Cenazeye katılmak, 3- Aksıran kimse elhamdülillah derse yerhamükallah demek, 4- Yemin edeni tasdik etmeyi veya yemini bozmayıp yemin üzere devam etmeyi veya yemin eden kimsenin yeminini yerine getirmesini temine çalışmayı, 5- Mazluma yardım etmeyi, 6- Davet edenin davetine katılmayı, 7- Selamı yaygınlaştırmayı.

Yasakladıkları: 1- Altın yüzük takmayı, 2- Gümüş kaplardan yiyip içmeyi, 3- İpek minder kullanmayı, 4- İpek elbise giymeyi, 5- Atlas elbise giymeyi. (Buhari, Cenaiz 2, Müslim, Libas 3)

* Müslim’in diğer bir rivayetinde: “Kaybolmuş bir malı ilk haftasında ilan etmeyi” sözü vardır. (Müslim Libas 4)