Fetva Konuları
AİLE HAYATI
EVLİLİK (NİKAH)
795. Evlenmenin dinî hükmü nedir?
Kur’anı Kerim’de bir âyette, “Sizden bekâr olanları, kölelerinizden ve
cariyelerinizden durumu uygun olanları evlendirin.” (Nûr, 24/32); bir başka
ayette de, “Kendileri ile huzur bulasınız diye sizin için türünüzden eşler
yaratması ve aranızda bir sevgi ve merhamet var etmesi de O’nun (varlığının ve
kudretinin) delillerindendir. Şüphesiz bunda düşünen bir toplum için elbette
ibretler vardır.” (Rum, 30/21) buyurulmaktadır.
Yine Hz. Peygamber (s.a.\), birçok hadislerinde müslümanları evlenmeye teşvik
ederek; “Evlenin, çoğalın! Çünkü ben (kıyâmet gününde) diğer ümmetlere karşı
sizin (çokluğunuzla) iftihar edeceğim!” (Abdurrezzâk, eiMusannef, VI, 173;
Beyhakî, esSünenü’lkübrâ, VII, 131); “Ey gençler! Sizden evlenmeye güçyetirenler
evlensin.” (Buhârî, Nikâh, 3; Müslim, Nikâh, 1); “Nikâh benim sünnetimdir. Benim
sünnetimi uygulamayan benden değildir. Evleniniz. Çünkü ben diğer ümmetlere
karşı sizin çokluğunuzla iftihar ederim.” (İbn Mâce, Nikâh, 1) buyurmaktadır.
Nikâh bir yönüyle medeni bir sözleşme, bir yönüyle de ibadet sayılmaktadır. Bir
kimsenin cinsel isteklerinin baskın olması nedeniyle günaha girme ihtimali
yüksek ise, o kimsenin evlenmesi vaciptir. Günaha girmesi söz konusu olmayan
kimselerin maddi durumu müsait olduğu takdirde evlenmesi sünnettir. Yaşlılık
veya cinsel kusur nedeniyle evlendiği eşinin hakkına riayet edemeyecek durumda
olanların evlenmesi mübah ise de evlenmemeleri daha iyi olacağı bazı fakihlerce
dile getirilmiştir (İbn Kudâme, eiMuğnî, IX, 343). Bir kimsenin, evleneceği
kadına zulmetmesinden korkması hâlinde evlenmesi mekruhtur (Mevsıiî, eiIhtiyâr,
ııı, 38).
|