Birlikte yaşamanın meydana getirdiği ihtiyaçların tabii uzantısı olan yardımlaşma düşüncesi nasıl insanlık tarihi kadar eski ise, farklı isimler,görüntüler ve işlevlerle de olsa  Vakıf anlayışı, her toplumun sosyal hayatında birçok etkinliklerle hep varolagelmiştir.Ancak vakıf, slam'la kurumsal kimliğine

Vakıf:menfaati insanlara olmak üzere bir malı kendi mülkünden çıkararak Yüce Allahın rızası için bağışlamaktır. Vakıf: alıkoymak ve bağlamak demektir. Kımıldatmamak ve bağışlamak  demektir.Mülk hayra hizmet için   dondurulmuş,faydalı bir gâyeye adanmıştır.Taşınmaz,satılmaz,amacı dışında kullanılamaz.

İnsanın yaratılışında var olan yardımlaşma duygu ve düşüncesi, insanlığın tarihi ile yaşıttır. Her toplum, yardımlaşma hususunda kendi yaşadığı zamanın sosyal yapısını göre bazı faaliyetlerde bulunmuştur. Yardımlaşmanın teşkilatlandırılmış en ideal şeklini ise, vakıf olarak görmekteyiz.

İnsanoğlunun ölümünden sonra sevap defterinin kapanmayacağı sadaka-i cariyelerden biriside vakıftır.

Bu geceye bereketli ve feyizli bir gece olması hasebiyle mübarek, kulların günahlarının affolunması ve temize çıkmaları sebebiyle berat, kulların ihsana kavuşması sebebiyle rahmet, geceyi iyi değerlendiren kulların seçilerek salih kullar arasına alınması sebebiyle berae adı verilmiştir.

Cenab-ı Hakk'ın kullarına maddî ikramları olduğu gibi manevî ihsanları da vardır. Bu ihsana eren kimseler, büyük bir mazhariyete nail olurlar.

Rabbimizin bize olan maddî ve manevî lütufları, İlâhî ikramları arasında mübarek geceler de vardır. Bunlara «Kandil geceleri» adı ve­rilmektedir. Bu gecelerden biri de Berat gecesidir.

Bu gelen gece olan Leyle-i Berat, bütün senede bir kudsî çekirdek hükmünde ve mukadderat-ı beşeriyenin proğramı nev'inden olması cihetiyle Leyle-i Kadr'in kudsiyetindedir.