İL        : İSTANBUL

TARİH: 09.05.2014

بسم ا لله الر حمن الرحيم

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَاراً وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَة

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم  يَا مَعْشَرَ الشَّبَابِ مَنِ اسْتَطَاعَ مِنْكُمُ الْبَاءَةَ فَلْيَتَزَوَّجْ فَإِنَّهُ أَغَضُّ لِلْبَصَرِ وَأَحْصَنُ لِلْفَرْجِ وَمَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَعَلَيْهِ بِالصَّوْمِ فَإِنَّهُ لَهُ وِجَاءٌ

HUZUR LİMANI: AİLE

Değerli Kardeşlerim!

Nasıl ki bina tuğlalardan,  okyanus damlalardan, insan hücrelerden meydana geliyorsa toplumda ailelerden meydana gelir. Hücrenin sağlığı bedenin sağlığını etkilediği gibi ailenin sağlığı da toplumun sağlığını etkiler. Kelime olarak aile, “karşılıklı birbirine muhtaç olan, birbirine dayanan ve güvenen bireyler” demektir.[1] Kelimenin kök anlamı, aile kurumunun, insan dayanışması, güven, ilgi, yardım ve fedakârlık üzerine kurulduğunun en bariz göstergesidir. Burada bireyler yüreklerini paylaşırlar. Onlar için ev bir barınak olmaktan öte bir sığınaktır. Dolayısıyla aile meydana getirmek, dünyanın en değerli kurumunu meydana getirmektir. Nitekim Efendimiz (s.a.s) şöyle buyuruyor: “Ey genç topluluğu! Aranızdan evlenmeye gücü yetenler evlensin. Çünkü evlenmek gözü haramdan korumak ve iffeti muhafaza etmek için en iyi yoldur.”[2]

Kardeşlerim!

Rabbimiz, erkek ve kadına, evlenerek bir yuvayı paylaşmalarını tavsiye eder.[3] Peygamberimiz (s.a.v.)’de, “…Ben namaz da kılarım, uyurum da; oruç da tutarım, tutmadığım da olur; kadınlarla da evlenirim. Her kim benim sünnetimden yüz çevirirse, benden değildir”[4] buyurarak, evliliğin kendi sünneti olduğuna dikkat çekerken, hem bu tavsiyeyi pekiştirir hem de bu hayat tarzını, reddedenlere ikazda bulunur.

Değerli Kardeşlerim!

Evlilik, insana sükûnet aşılayan bir nimettir.[5] Kalabalıklar içinde yalnız kalmış bir gönlü ancak bir eş şad edebilir. Sevginin en özelini, sıcak, müşfik dost elini, hayatı yaşanılır kılan paylaşımı ancak bir eş sunabilir.  Bu durumu yüce kitabımızda Rabbimiz şöyle ifade etmektedir: “İçinizden, kendileriyle huzura kavuşacağınız eşler yaratıp; aranızda muhabbet ve rahmet var etmesi, O'nun varlığının delillerindendir.  Bunda, düşünen bir toplum için dersler vardır.”[6]

Değerli Mü’minler!

Kur’an-ı Kerim, ailenin sadece madden değil, manen ve ahlaken de korunmasını her inanan insana şöyle emreder:” Ey iman edenler! Kendinizi ve ailenizi yakıtı insanlar ve taşlar olan ateşten koruyunuz.”[7] Bu ayette yakıtı insanlar ve taşlar olan ateşle sadece öte dünya murad edilmemektedir. Belki evin, öncelikle bu dünyada cenneti hatırlatan bir mutluluk yuvası olması gerekirken fakat korunamadığından içerisindeki bireylerin hatta duvarların insanı sıktığı, ıstırap ve azap verdiği bir cehenneme dönüşmesi kastedilmektedir.

Kıymetli Müslümanlar!

Duygularında istikrar olan bireylerin oluşturduğu ailelerde mutluluk olur.

Mutlu ailelerde, bireyler birbirlerini gözetirler. Mutlu ailelerde, “paylaşmak” esastır. Acılar ve elemler paylaşılarak küçültülür, mutluluk ve sevinçler de paylaşılarak büyütülür.

Mutlu ailelerde eşler uzlaşmayı bilirler. İstişare mekanizmasını işletirler. Kararları ortaklaşa alırlar. Fertler, birbirlerine “bağımlı” değil fakat “bağlı” dırlar. Bu bağlılık, fiziki olmaktan daha çok manevi ve duygusaldır.

Mutlu ailede eşler, yeteneklerini köreltmezler.      

 “Onlarla (eşlerinizle) hoşça ve güzelce geçinin, şayet onlardan hoşlanmayacak olursanız, bilesiniz ki Allah sizin hoşlanmadığınız şeyde birçok hayırlar yaratmış olabilir.”[8]  Evet, bu ayetten de anlıyoruz ki eşlerin yetenekleri köreltilmeyip ortaya çıkarıldığında ailede ki mutluluklar daha da çoğalarak artacaktır. 

Kıymetli Kardeşlerim!

Anne ve babalar olarak biz müminlerin daimi niyazımız şu olmalı: “Ey Rabbimiz! Eşlerimizi ve çocuklarımızı bize göz aydınlığı kıl ve bizi Allah’a karşı gelmekten sakınanlara önder eyle.”[9]