HER CÜZDEN ÜÇ MESAJ
YİRMİ UÇUNCU CÜZ
Yirmi üçüncü cüzde;
Yasin suresinin son kısmı, Saffât ve Sâd surelerinin tamamı, Zümer suresinin baş
tarafı bulunmaktadır. Bu cüzdeki temel konular şunlardır:
1. YARATILIŞ VE TEKRAR DİRİLİŞ
Yasin suresinin son tarafında, yeryüzünde Allah’ın kevnî ayetlerine, kainattaki
kozmos’a (düzen ve yüksek sisteme) dikkat çekilmekte ve her insanın bu
gerçekleri tefekkür edip sadece Allah’a kul olması gerektiği açıklanmaktadır (Yâsîn,
36/33-47).
Sonra ahiret ve diriliş gerçeği hatırlatılmakta (Yâsîn, 36/48-68),
Bu Kur’ân’ın şiir (ve insanların dinleyip sadece zevk alacağı bir kitap) değil,
bilakis diriler için (bugüne ve geleceğe ait) büyük uyarılar taşıyan önemli bir
mesaj olduğu açıklanmaktadır (Yâsîn, 36/34-43).
2. HER ŞEY ALLAH’A İTAAT EDER
Yasin’den sonra Saffât suresi gelmektedir. Sure meleklerin gücü ile başlamakta,
âdeta “siz mi güçlüsünüz, yoksa onlar mı güçlü, onlar Allah’a itaat
ediyorlar, ya siz?” sorusu sorulmakta (Sâffât,37/1-12),
Sonra Allah’ın gücünü inkâr edenlerin kaybettikleri ve kabul edenlerin
kazandıkları anlatılmakta (Sâffât, 37/13-74),
Peygamberler ve mücadeleleri aktarılıp müşriklerin meleklerle ilgili yanlış
inançları açıklanarak sure tamamlanmaktadır (Sâffât, 37/15-182).
Daha sonra Sâd suresi gelmekte ve bu sure; önceki ümmetlerin hatalarını tekrar
etmeyin, inananlar galip gelecektir mesajını vermektedir.
Surede, Kur’ân’ın, doğruları hatırlatan bir kitap olduğu, Mekkeli müşriklerin
vahiy karşısındaki hallerinin; gurur, şaşkınlık ve parçalanmışlık olduğu
açıklanmakta (Sâd, 38/1- 11),
Önceki kavimlerin de aynı hataya düştükleri ve helak oldukları haber verilip (Sâd,
38/12-16),
Bizim kullarımız daha güçlüdür ve galip geleceklerdir, yakında bunları
bileceksiniz, uyarısı ile sure tamamlanmaktadır (Sâd, 38/17-48).
3. HER ZÜMRE YAPTIKLARINDAN SORUMLUDUR
Daha sonra Zümer suresi gelmektedir. Bu surede farklılıklara dikkat
çekilmektedir. Surenin başında Kur’ân’ın Allah’tan gelen bir kitap olduğu ve
Allah’ın da gökleri ve yeri yaratan Tek İlah ve Rab olduğu gerçeği
vurgulanmakta; bundan sonra iyi ve kötü kulların vasıfları açıklanmaktadır (Zümer,
39/1-22).
|