AİLE FERTLERİNE ALLAH’A İTAAT ŞUURU VERMEK

قال الله تعالى : { وَأمر اَهْلَكَ بِالصَّلاَةِ وَاصْطَبِرْ عَلَيْهَا. [

 “Ümmetine ve yakınlarına namazı emret. Kendin de o namaza sımsıkı sarıl veya namazı emretmede dirençli ve dayanıklı ol...” (20 Taha 132)

قال الله تعالى : { يَا أيها الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أنفُسَكُمْ وَاَهْلِيكُم نَارًا وقودها الناسوالحجارة. [

 “Ey iman edenler, kendinizi ve çoluk çocuğunuzu cehennem ateşinden koruyun ki onun yakıtı insanlar ve tutuşturulmaya yarayan taşlar veya taştan yapılmış tüm putlardır...” (66 tahrim 6)

300- عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّه  قال : أخذ الْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ رَضِي الله عَنْهُمَا تَمْرَةً مِنْ تَمْرِ الصَّدَقَةِ فَجَعَلَهَا فِي فِيهِ فَقال النَّبِيُّ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم  : كَخْ كَخْ , ارْمِ بِها , اَمَا علمت أنا لاَ نَأْكُلُ الصَّدَقَةَ!؟

وفي رواية : أنا لا تحل لنا الصدقة؟ ,

300: Ebu Hüreyre (Allah Ondan razı olsun) şöyle demiştir: Hz. Ali’nin oğlu Hasan bir gün sadaka hurmalarından birini alıp ağzına koymuştu. Bunu gören Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) “tuh tuh at onu bizim sadaka yemediğimizi bilmiyormusun? buyurdu. (Müslim, Zekat 161’de) “Bize sadaka helal değildir, bilmiyor musun? şeklindedir. (Buhari, Zekat 60, Müslim, Zekat 161)

301- عَنْ اَبِى حَفْصٍ عُمَرَ ابْنَ أبي سَلَمَةَ عَبْدِ اللهِ بْنِ عِبْدِ الأسَدِ رَبِيبِ رَسُولِ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم  قال : كُنْتُ غُلاَمًا فِي حَجْرِ رَسُولِ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم  وَكانت يَدِي تَطِيشُ فِي الصَّحْفَةِ فَقال لِي رَسُولُ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم  : يَا غُلاَمُ سَمِّ اللَّهَ, وَكُلْ بِيَمِينِكَ, وَكُلْ مِمَّا يَلِيكَ, فَمَا زَالَتْ تِلْكَ طِعْمَتِي بَعْدُ.

301: Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem)’in üvey oğlu Ebu Seleme Abdullah ibni Abdulesedin oğlu Ebu Hafs Ömer şöyle dedi. Ben Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem)’in himayesinde yetişen bir çocuktum. Yemek yerken elim yemek tabağının her yanında dolaşıyordu. Bunun üzerine Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu: “Ey çocuk besmele çek sağ elinle ve önünden ye!” Ben de bundan sonra devamlı bu şekilde yemeğe devam ettim. (Buhari, Et’ıme 2, Müslim, Eşribe 108)

302- عَنِ ابْنَ عُمَرَ رضي اللهُ عَنْهُمَا قال : سَمِعْتُ رَسُولُ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم  يَقُولُ: كُلُّكُمْ رَاعٍ وَكُلُّكُمْ مَسْئُولٌ عَنْ رَعِيَّتِهِ، الإمَام ُ رَاعٍ وَمَسْئُولٌ عَنْ رَعِيَّتِهِ ، وَالرَّجُلُ رَاعٍ فِى أَهْلِهِ وَمَسْئُولٌ عَنْ رَعِيَّتِهِ ، وَالْمَرْأَةُ رَاعِيَةٌ فِى بَيْتِ زَوْجِهَا وَمَسْئُولَةٌ عَنْ رَعِيَّتِهَا ، وَالْخَادِمُ رَاعٍ فِى مَالِ سَيِّدِهِ وَمَسْئُولٌ عَنْ رَعِيَّتِهِ ، فَكُلُّكُمْ رَاعٍ وَمَسْئُولٌ عَنْ رَعِيَّتِهِ.

302: İbni Ömer (Allah Onlardan razı olsun)’dan rivayet edilmiştir. Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem)’dan işittim, şöyle buyurdu: “Hepiniz çobansınız, hepiniz güttüğünüz sürüden sorumlusunuz. Devlet reisi de bir çobandır ve sürüsünden sorumludur. Erkek ailesinin çobanıdır, sürüsünden sorumludur. Kadın kocasının evinin çobanıdır ve sürüsünden sorumludur. Hizmetçi efendisinin malının çobanıdır, onları muhafazadan sorumludur. O halde hepiniz çobansınız, eliniz ve idareniz altındakilerden sorumlusunuz.” (Buhari, Cuma 11, Müslim, İmara 20)

303- عَنْ عَمْرِو بْنِ شُعَيْبٍ عَنْ أبيهِ عَنْ جَدِّهِ رَضِيَ اللَّه  قال : قال رسولُ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم  : مُرُوا أَوْلاَدَكُمْ بِالصَّلاَةِ, وَهُمْ أَبْنَاءُ سَبْعِ سِنِينَ , وَاضْرِبُوهُمْ عَلَيْهَا وَهُمْ أَبْنَاءُ عَشْرٍ , وَفَرِّقُوا بَيْنَهُمْ فِي الْمَضَاجِعِ .

303: Amr ibni Şuayb babasından o da dedesi Abdullah ibn Amr (Allah Ondan razı olsun)’dan Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem)’in şöyle buyurduğu rivayet olunmuştur. “Yedi yaşına gelen çocuklarınıza namaz kılmayı emrediniz. On yaşına geldiklerinde kılmazlarsa kendilerini dövmek v.b. şekillerle cezalandırınız. Oğlan ve kız bir yatakta yatıyorlarsa yataklarını da yedi yaşında ayırınız.” (Ebu Davud, Salat 26)

304- عَنْ اَبِى ثُرَيَّةَ سَبْرَةَ بْنِ مَعْبَدٍ الْجُهَنِىِّ رَضِيَ اللَّه  قال : قال رسولُ الله صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم  : عَلِّمُوا الصَّبِىَّ الصَّلاَةَ لِسَبْعِ سِنِين ، وَاضْرِبُوهُ عَلَيْهَا ابْنَ عَشْرِ سِنِينَ.

304: Ebu Süreyya Sebre ibni Ma’bed el Cüheni (Allah Ondan razı olsun)’den rivayet edildiğine göre Rasulullah (sallallahu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu: “Yedi yaşına gelen çocuğa namaz kılmayı öğretiniz. On yaşına vardıklarında kılmazlarsa dayak v.b. şekillerle cezalandırınız.” (Ebu Davud, Salat 23)