919- عن أُمِّ
سَلَمَة رَضِىَ اللهُ عَنْهَا قالت: دَخَلَ رسُولُ الله صَلّى اللهُ عَلَيْهِ
وسَلَّم عَلى أبي سَلَمَةَ وَقَدْ شَق بَصَرُهُ، فَأَغْمَضَه، ثُمَ قالَ: إنَّ
الرُّوحَ إذا قُبِضَ، تَبِعَهُ الْبَصَرُ فَضَجَّ نَاسٌ مِنْ أَهْلِهِ، فقال: لا
تَدْعُوا عَلى أَنْفُسِكُمْ إلاَّ بِخَيْرٍ فَإنَّ المَلائِكَةَ يُؤَمِّنُونَ عَلى
مَا تَقُولُونَ ثُمَّ قَالَ: اللَّهُمَّ اغْفِرْ لأبي سَلَمة، وَارْفَعْ دَرَجَتَهُ
في المَهْدِيِّينَ، وَاخْلُفْهُ في عَقِبِهِ في الغَابِرِينَ، وَاغْفِرْ لَنَا
وَلَهُ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ، وَافْسَحْ لَهُ في قَبْرِهِ، وَنَوِّرْ لَهُ فيه
.
919: Ümmü Seleme (Allah Ondan razı olsun)’dan rivayet edildiğine göre şöyle
demiştir: Rasûlullah (sallallahu aleyhi vesellem) vefat etmiş olan Ebu
Seleme’nin yanına girdi. Gözleri açık kalmıştı. Onları kapatıp şöyle buyurdu:
“Ruh çıkınca gözler onu izler.” Tam bu sırada Ebu Seleme’nin ailesinden bir grup
çığlık koparıp ağlamaya başladılar. Bunun üzerine Rasûlullah (sallallahu aleyhi
vesellem):
“Kendisine hayırla dua ediniz. Çünkü melekler duanıza amin derler” buyurdu ve
şöyle devam etti: “Allah’ım Ebu Seleme’yi bağışla derecesini hidayete ermişler
seviyesine yükselt. Geri kalanlar arasından hayırlı kimseler bırak. Ey alemlerin
Rabbi, bizi de onu da bağışla, kabrini genişlet ve aydınlat.” (Müslim, Cenaiz 7)