Cihad, sözlükte; gayret etmek, bir işi yapabilmek için bütün imkanları kullanmak manalarına gelir. Cihad, Kur’an-ı Kerim ve Hadis-i Şeriflerde, Allah yolunda savaşmayı, dini öğrenmeyi, dinin emir ve yasaklarına uymayı, haramlara ve günahlara karşı nefis ile mücadele etmeği gerektirir. İslam’ın bilinmesi, tanınması, yaşanması ve yücelmesi için çalışmayı ifade eder. Kısaca; Allah için çalışmak, çabalamak ve gayret göstermektir. Allah (c c )’nün biz kullarına vermiş olduğu ilmî, bedenî, malî ve zihnî kuvvetlerimizi harekete geçirip, Allah yolunda kullanmak ve o yolda feda etmektir.

“cihad” kavramı; Kur’an ve hadislerde; saldırı olduğunda Allah yolunda İslâm düşmanlarıyla savaşmak anlamını ifade ettiği gibi, dini öğrenmeyi, dinin emir ve yasaklarına uymayı, haram ve günahlara karşı nefis ile mücadele etmeyi, İslâm’ın bilinmesi, tanınması, yaşanması ve yücelmesi için çalışmayı da ifade eder.

Hayatı yaşanır kılan, insanın hemcinsleri ile bir arada bulunması, zorlukları ve güzellikleri paylaşmasıdır.

Yeryüzünde Huzur İçerisinde Bir Hayat Sürdürmek, Allah’ın Sayısız Nimetlerinden Meşru Ölçüler İçerisinde Yararlanmak, Neslinin Devamını Sağlamak Ve İhtiyaçlarını Karşılamak, Toplu Halde Yaşamaya Bağlıdır. Cemiyet Halinde Yaşamak, Karşılıklı Hak Ve Sorumlulukları Da Beraberinde Getirmektedir.

Milletimizi ve bütün insanlığı her türlü felaket ve tehlikeden muhafaza eyle. Ülkemizi ve İslam beldelerini rahmet, bereket ve inayetinle mamur eyle. Ehli imana, biladı İslama huzur, emniyet ve güven ihsan eyle!

Cami; toplayan toplayıcı demektir. Beş vakit namazda cuma ve bayram namazlarında mü'minleri bir araya topladığı için bu isim verilmiştir.

Cami; toplayan toplayıcı demektir. Beş vakit namazda cuma ve bayram namazlarında mü'minleri bir araya topladığı için bu isim verilmiştir. İbadet edilen yer, tapınak anlamında "ma'bed" ve çoğulu "meâbid" de kullanılır.

“Mescitler” الْمَسَاجِدَ kelimesini “secdeler” anlamına aldığımız zaman “mescitler Allah’ındır” cümlesi secdeler sadece Allah’a aittir, sadece O’na yapılır anlamına gelir.

Kibir, hakikati inkâr etmektir, tevâzu ise hakkı teslim etmektir. Kibir; kalbin mühürlenmesidir, tevâzu ise kalbin inşirâhıdır.

İnsanı manen yücelten güzel ahlâkî huylardan biri de tevâzudur. Kelime manası “alçak gönüllü olmak” demek olan tevâzu, ahlâkî bir kavram olarak, insanın hakkı kabul edip ona boyun eğmesi, insanlar arasındaki mevkii ne olursa olsun hiç kimseye karşı kibirli ve gururlu olmaması” demektir.  Tevâzu sahibi kimselere “mütevâzi insan” denir. Tevâzunun azlığı kibir, aşırılığı ise zillettir.